Na pierwszy rzut oka Bogdanów mógłby uchodzić za jedną z setek śląskich wiosek: niewielką, spokojną miejscowość, która przez stulecia należała do cystersów z Lubiąża. Ale historia tego miejsca pokazuje, jak wiele może zmienić jeden człowiek — jeśli ma wizję, determinację, odpowiednie środki... i jeszcze raz środki.

Godków, niewielka miejscowość oddalona o około 4 kilometry od Osieka, swoją nazwę zawdzięcza rycerzowi imieniem Godek, który otrzymał te ziemie jako dobro służebne od księcia Bolesława Wysokiego. Najwcześniejsze wzmianki o tej nazwie znajdują się w akcie fundacyjnym klasztoru w Lubiążu z 1175 roku. W dokumencie z 1202 roku pojawia się już forma z polskim zakończeniem — Godkovo. Jednak 8 stycznia 1274 roku miejscowość została zapisana w zniemczonej wersji jako Godekendorp, co według źródeł wynikało z faktu, że rycerz Godek przekazał swoje dobra klasztorowi w Lubiążu.

W XIV wieku, gdy mnisi osadzili tam niemieckich ogrodników (1339 rok), darowiźnie nadano nazwę Kukilhause — prawdopodobnie od niemieckiego „Gugel” lub „Kugel”, oznaczającego kaptur mnicha. Ostatecznie, w XIX wieku nazwa przekształciła się w Guckelhausen.

Szukając materiałów związanych z historią Osieka, niejednokrotnie robiłem sobie przerwy, sprawdzając, co ciekawego można znaleźć o sąsiednich miejscowościach. I tak podczas przeglądania zbiorów Archiwum Państwowego we Wrocławiu natrafiłem na liczne plany kościoła w Gościsławiu z XIX wieku, zdjęcia z 1937 roku oraz bogatą korespondencję z lat 1934–1939, przedstawiającą fascynujący proces przywracania barokowego wnętrza tej świątyni. Korespondencja prowadzona między władzami kościelnymi, państwowymi, konserwatorami i architektami z Wrocławia (ówczesnego Breslau) ukazuje historię pełną troski o ten wyjątkowy zabytek Dolnego Śląska.

Bogdanów, niewielka wieś położona dziś w gminie Kostomłoty, może pochwalić się historią sięgającą XII wieku. To jedno z tych miejsc, które przez wieki zmieniały właścicieli, nazwy i przeznaczenie, ale nie zatraciły tożsamości. Dokumenty mówią wyraźnie – wieś istniała już w 1175 roku i od tego czasu była wielokrotnie wzmiankowana pod różnymi nazwami:

Historia obecności Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety, potocznie zwanych Elżbietankami, w Kostomłotach sięga drugiej połowy XIX wieku. Jednak Elżbietanki łączą się z tą miejscowością nie tylko przez ich działalność, ale również przez postać ks. Roberta Urbana – urodzonego w Kostomłotach twórcy statutów zgromadzenia oraz jego pierwszego kuratora.

Ostawnica, Godkowo, Kurajewo, Byczyna, Pawłów, Wijewo?

Brzmią jakby nie z tej ziemi? A przecież jeszcze nie tak dawno temu właśnie tak nazywały się miejscowości położone tuż obok Osieka.